Na een nacht in een best wel heel hard bed, staan we wat gebroken op. De bedden hier lijken wel van hard stro ofzo en geven weinig mee. Als je er op ligt heb je in ieder geval geen last van een rol-goot (zoals ik dat wel eens noem, bij vakantiebedden) want er is geen kuil in te maken. Hoe je ook gaat liggen.. het ligt hard en stevig. De kussen zijn zoals altijd slap en ik ben weer blij met onze opblaaskussentjes uit Kroatië zodat we die er bij kunnen stoppen in het kussensloop. Op die manier heb je toch wat hoofdsteun zonder volledig weg te zakken met je neus in een slap kussen.

Rhetymnon nodigt ons uit voor een eerste verkenning. De stad waar we gisteren al met een luxe bus doorheen gedenderd waren, heeft een kilometerslange boulevard met zand en kiezelstranden. Helaas voor veel vroege vakantiegangers nu, zijn ze druk bezig om deze boulevard te vernieuwen (?) of te verbreden (?). Geen idee wat ze aan het doen zijn maar ik ben wel heel erg blij dat, na enig getwijfel in november 2014, we uiteindelijk voor Jason appartementen gekozen hadden dichtbij het oude centrum, nu ik de bouwput zie die bij de nieuwere hotels en restaurants is ontstaan. Ik heb intens medelijden met vakantiegangers die hier geboekt hebben... de weg ligt open, het stoft enorm veel fijn geel stof.. de hele tijd betonmolens, drilboren en graafmachines voor je deur terwijl je lekker wilt uitslapen of op het strand wilt liggen.. Amai....

Ik vraag aan een plaatselijke meneer waarom ze nu bezig zijn om de boulevard hier te verbouwen, terwijl het toeristenseizoen net op gang begint te komen. Hij kijkt me begripvol aan en zegt: "we hadden niet eerder het geld uit Europa gekregen. Dit wordt met Europese subsidiegelden gemaakt en we konden niet starten voor we het geld binnen hadden". Hmmm dus hier gaan onze belastingcentjes naar toe. Nou ja.. wel een goed doel maar een beetje zuur voor de vakantiegangers in de meivakantie. De Grieken hadden ook alvast eerder kunnen beginnen als je toch al weet dat het geld er komt .. of stel het anders uit tot na de zomer ofzo..als het toerisme weer klaar is.

Enfin.. we lopen het stuk boulevard richting het oude centrum waar gelukkig alles is zoals het was. Met wuivende palmbomen, een strand wat opgebouwd wordt met parasols en ligstoelen en een drukke taxistandplaats bij het Vrijheidsplein. Daarna lopen we door de oude Venetiaanse wijken richting het oude fort. Omdat er nogal wat wind staat, besluiten we niet naar boven te gaan. Het waait wel heel erg hard. Dat is lekker verkoelend maar niet echt geschikt voor een bezoek aan hoge punten als je niet de zee in wilt waaien..

We wandelen door de oude binnenstad en het valt me op, hoeveel graffity hier gespoten is op de prachtige oude huizen. Wat een vieze hoop aanplakbiljeten. Wat ontsierend... wat zonde zeg... heel de sfeer van het oude Venetië wordt teniet gedaan door de schreeuwerige zwarte, blauwe en rode teksten vol met griekse leuzen en anarchistische tekens. Het is niet slim wat ze doen want het enige waar ze hier rijk mee kunnen worden, het toerisme, wordt op deze manier vakkundig ten gronde gericht. Niemand zit meer te wachten op een Venetiaanse wijk die verpauperd er uit ziet door vieze graffity en aanplakbiljetten overal. Het is duidelijk dat het niet goed gaat met Griekenland.. protesten zijn leesbaar in de straten maar ze graven er financieel gezien, hun eigen graf mee. Dat is zonde...

We lopen door tot in de haven en trotseren windkracht 7 tot 8. We kunnen gewoon schuin in de wind gaan hangen als we willen. Het water klotst wild in de haven en op zee en spat over de kades heen. Als je niet op past krijg je ongewild een friszoute douche over je heen. Wel vermakelijk en lekker op een warme dag.



Ik maak mooie foto's van het fort in Rhetymnon vanaf de haven en hoop dat ik ondertussen niet in het hek blijf hangen door de wind. De kinderen maken van de gelegenheid gebruik en spelen dramascenes en de Titanic na, door in de wind te gaan hangen... dat levert wel leuke plaatjes op hahaha