Gisteren hebben we van de gelegenheid gebruik gemaakt om een auto via verhuur te regelen. Als we de auto geleverd krijgen blijkt deze een tik op de neus gehad te hebben waardoor we bij elke bobbel in de weg, met de onderkant over het wegdek schrapen. Kennelijk hebben we met zijn vieren wel wat gewicht ingelegd en ik vertrouw het niet. Zo wil ik niet verder rijden. Balen...

Ik bel met de mevrouw die e.e.a. geregeld heeft en met een paar uur vertraging, hebben we een andere auto. Een automaat weliswaar maar we kunnen op weg. Even wennen met autorijden als je elke keer op de rem stampt omdat je denkt dat je een koppeling in moet gaan drukken.

Op ons verlanglijstje stond Chania. Een stad een stukje verderop met eveneens een oud stadscentrum en een mooie Venetiaanse haven. We rijden over de National Road, zoals dat hier heet. Het is de enige echt grote weg op Kreta en die loop van oost naar west (of vice versa, net wat je wilt). De weg heeft hele sneaky flitspalen trouwens. Eerst volgt er een bord met radarcontrole, dan geeft je navigatie nog gewoon 90 km/u aan. Dan volgt er plotseling een bordje 60 en een meter of twee daarna een flitspaal. Heel geniepig dus en we vrezen dat we soms niet op tijd hebben kunnen remmen..

De route langs deze weg is prachtig. Je hebt geweldige uitzichten over de zee, de kustlijn en de dorpjes die aan idyllische baaitjes liggen. Links van je liggen bergen en besneeuwde bergtoppen (althans nu nog.. het smelt in mei, zeggen ze).

Alles staat in bloei en wat dat betreft vind ik een bezoek aan Kreta eigenlijk nu de mooiste tijd van het jaar. Je hebt nog sneeuw op de bergen liggen en het landschap is groen, bosrijk en een volle bloemenzee in de lente. Zomers met de hitte verdroogd dat allemaal en is het vaak wat meer dor en stro achtig.

Na een mooie toch langs de kustlijn komen we aan in het drukke en chaotische Chania. Als je hier auto rijdt moet je er ernstig rekening mee houden dat het verkeer in de grote steden een chaos is. Links en rechts word je ingehaald door (irritante) scootertjes, mensen schieten onverwachts de weg op of steken gewoon over. Elk miniscuul plekje wordt meteen bezet en ingevuld en op zebrapaden krijg je als voetganger echt geen voorrang ook al is dat hier verplicht net als in Nederland. Mensen nemen voortdurend voorrang of ze het nou krijgen of niet.

De gemiddelde Griek rijdt roekeloos, hard en luid toeterend als je niet snel optrekt of opzij gaat als zij er door willen. Zelf vinden ze dat eigenlijk ook wel slecht rijgedrag zeggen ze maar toch is het een stukje mentaliteit en boetes zal je hier niet snel krijgen want er wordt nauwelijks bekeurd op verkeersovertredingen. Een soort verkeersanarchie lijkt het wel.. Niet makkelijk rijden voor een toerist, mede ook niet omdat de bewegwijzering vaak ontbreekt of op het laatste moment staat aangegeven. Op en afritten kunnen zomaar verplaatst of gesloten zijn.

Verder zie je overal langs de kant van de grotere en bergwegen, kleine mini kerkjes of kapelletjes staan. Deze staan symbool voor verkeersslachtoffers die daar zijn omgekomen. De eigenaresse van ons appartement weet mij te vertellen dat er op zo'n punt vaak een dodelijk ongeval is geweest of iemand bijna is overleden. Zo'n kapelletje wordt dan daar geplaatst door familie als herdenkingsmonumentje. Ik vind ze vaak schattig om te zien ook al is de oorsprong van hun plaatsing daar niet zo leuk. Ergens stiekem, zou ik zo'n grieks minikapelletje heel graag in mijn tuin willen hebben als herinnering aan al die prachtige routes die we hebben gereden op Kreta, Kos en Rhodos.

Chania heeft een adembenemend mooie haven ommuurd door een oude stenen wal waar je over heen kan lopen. Er staan oude pakhuizen en andere historische gebouwen. Kreta kent in haar historie veel bezettingen door Romeinen, Byzanteinen, Turken, Arabieren en Egyptenaren. Je komt hierdoor veel verschillende bouwstijlen en overblijfselen tegen van de diverse bezettende culturen.

Landinwaarts in Chania kom je wederom een oud stadsgedeelte tegen met soms ontsierende graffity en veel lelijke aanplakbiljetten zoals je dat ook in de andere steden hier vindt. Zonde van de Venetiaanse wijk en andere historische panden als oude moskeën, minaretten en loggia's.

In het wat modernere stadsgedeelte kom je de oude markthal tegen, die tegenwoordig ook bezet is door souvenirshops i.p.v. de traditionele vis, groente en streekproducten kraampjes met honing, olijfolie en zeepjes. Chania is leuk om doorheen te lopen, een bezoekje waard als je van een levendige stad houdt met winkels en oude stadselementen.