Vandaag is het 1 mei en dat is een feestdag in Griekenland. De dag van de arbeid, heet het officieel en de Grieken hebben een dagje vrij. Dit vrije dagje wordt buiten gevierd met meivieringen, meisjes met bloemenkransen in het haar en met samen naar het strand gaan of een terrasje pakken. Het is daarom ook extra druk in de steden en restaurantjes. Hele families gaan uit samen.

Wij trekken deze dag naar de zuidkant van Kreta. Deze kant van het eiland ligt aan de Afrikaanse zijde en ligt aan de Libiese zee. Beetje raar wel dat ze hier de zee rondom dit eiland op diverse plekken anders noemen. Feitelijk is het allemaal hetzelfde water wat rondom het eiland zit.

De zuidkant van Kreta is bezaaid met kleine kustdorpjes maar heeft geen noemenswaardige grote steden. De vier grote steden liggen allemaal aan de noordkant. Toch is de zuidkant ook de moeite waard. Het kent prachtige kuststroken en lieftallige dorpjes met mooie stranden. We trekken de bergruggen over en arriveren een ruim uur later in Plakias. Een klein lieflijk dorpje waar het toerisme zich al aardig heeft ontwikkeld.



We parkeren hier gratis en met gemak. Plek zat en heel rustig qua verkeer in deze tijd van het jaar. Fijn na al die drukke steden de afgelopen dagen. Het leven gaat hier een stuk trager en het is hier aardig warm. Een lange boulevard met winkeltjes en terrasjes die uitkomt in een dorpskern vol met restaurants. Aan die boulevard ligt enerzijds een prachtig zandstrand en anderzijds een rotsige baai met snorkelwaardige rotspartijen.



We besluiten om ook hier een duik te nemen. Althans de mannen nemen een duik en Maaike en ik houden ons bezig met lezen onder een paar boompjes in de schaduw. We eten een heerlijk pita broodje gyros aan het strand die je hier voor 2.50 euro per stuk kan kopen en op zich al een hele maaltijd zijn.

In de middag rijden we langzaam terug en stoppen we even in de prachtige kloof waar we doorheen rijden. De uitzichten zijn adembenemend en we maken een paar stops om de kloof te bewonderen. Ik twijfel nog of we de Imgros kloof deze keer zullen lopen die 8 km lang is.



De Samaria kloof is een wandeltocht van ruim 7 a 8 uur en dat is echt niet te doen voor mij. De Imgros is ruim 2 tot 3 uur. Als ik echter later op internet via mijn tablet een youtube filmpje zie, besluit ik om het maar niet te doen. Ik heb een paar jaar geleden beide enkelbanden gescheurd en merk dat dit nooit meer goed is gekomen. Lopen in een rotsige rivierbedding is teveel van het goede, hoe jammer ik dat ook vind.