Een eerste verkenning van Rhetymnon

Na een nacht in een best wel heel hard bed, staan we wat gebroken op. De bedden hier lijken wel van hard stro ofzo en geven weinig mee. Als je er op ligt heb je in ieder geval geen last van een rol-goot (zoals ik dat wel eens noem, bij vakantiebedden) want er is geen kuil in te maken. Hoe je ook gaat liggen.. het ligt hard en stevig. De kussen zijn zoals altijd slap en ik ben weer blij met onze opblaaskussentjes uit Kroatië zodat we die er bij kunnen stoppen in het kussensloop. Op die manier heb je toch wat hoofdsteun zonder volledig weg te zakken met je neus in een slap kussen.

Rhetymnon nodigt ons uit voor een eerste verkenning. De stad waar we gisteren al met een luxe bus doorheen gedenderd waren, heeft een kilometerslange boulevard met zand en kiezelstranden. Helaas voor veel vroege vakantiegangers nu, zijn ze druk bezig om deze boulevard te vernieuwen (?) of te verbreden (?). Geen idee wat ze aan het doen zijn maar ik ben wel heel erg blij dat, na enig getwijfel in november 2014, we uiteindelijk voor Jason appartementen gekozen hadden dichtbij het oude centrum, nu ik de bouwput zie die bij de nieuwere hotels en restaurants is ontstaan. Ik heb intens medelijden met vakantiegangers die hier geboekt hebben... de weg ligt open, het stoft enorm veel fijn geel stof.. de hele tijd betonmolens, drilboren en graafmachines voor je deur terwijl je lekker wilt uitslapen of op het strand wilt liggen.. Amai....

Ik vraag aan een plaatselijke meneer waarom ze nu bezig zijn om de boulevard hier te verbouwen, terwijl het toeristenseizoen net op gang begint te komen. Hij kijkt me begripvol aan en zegt: "we hadden niet eerder het geld uit Europa gekregen. Dit wordt met Europese subsidiegelden gemaakt en we konden niet starten voor we het geld binnen hadden". Hmmm dus hier gaan onze belastingcentjes naar toe. Nou ja.. wel een goed doel maar een beetje zuur voor de vakantiegangers in de meivakantie. De Grieken hadden ook alvast eerder kunnen beginnen als je toch al weet dat het geld er komt .. of stel het anders uit tot na de zomer ofzo..als het toerisme weer klaar is.

Enfin.. we lopen het stuk boulevard richting het oude centrum waar gelukkig alles is zoals het was. Met wuivende palmbomen, een strand wat opgebouwd wordt met parasols en ligstoelen en een drukke taxistandplaats bij het Vrijheidsplein. Daarna lopen we door de oude Venetiaanse wijken richting het oude fort. Omdat er nogal wat wind staat, besluiten we niet naar boven te gaan. Het waait wel heel erg hard. Dat is lekker verkoelend maar niet echt geschikt voor een bezoek aan hoge punten als je niet de zee in wilt waaien..

We wandelen door de oude binnenstad en het valt me op, hoeveel graffity hier gespoten is op de prachtige oude huizen. Wat een vieze hoop aanplakbiljeten. Wat ontsierend... wat zonde zeg... heel de sfeer van het oude Venetië wordt teniet gedaan door de schreeuwerige zwarte, blauwe en rode teksten vol met griekse leuzen en anarchistische tekens. Het is niet slim wat ze doen want het enige waar ze hier rijk mee kunnen worden, het toerisme, wordt op deze manier vakkundig ten gronde gericht. Niemand zit meer te wachten op een Venetiaanse wijk die verpauperd er uit ziet door vieze graffity en aanplakbiljetten overal. Het is duidelijk dat het niet goed gaat met Griekenland.. protesten zijn leesbaar in de straten maar ze graven er financieel gezien, hun eigen graf mee. Dat is zonde...

We lopen door tot in de haven en trotseren windkracht 7 tot 8. We kunnen gewoon schuin in de wind gaan hangen als we willen. Het water klotst wild in de haven en op zee en spat over de kades heen. Als je niet op past krijg je ongewild een friszoute douche over je heen. Wel vermakelijk en lekker op een warme dag.



Ik maak mooie foto's van het fort in Rhetymnon vanaf de haven en hoop dat ik ondertussen niet in het hek blijf hangen door de wind. De kinderen maken van de gelegenheid gebruik en spelen dramascenes en de Titanic na, door in de wind te gaan hangen... dat levert wel leuke plaatjes op hahaha

Van Eindhoven naar Heraklion

Altijd weer mooi hoe we anno 2015 zomaar even een eindje weg vliegen.

Zo lig je 's ochtends vroeg nog in je eigen bed en dan na een hele vroege wekker, rond half vier, sta je op en vlieg je gewoon even naar Kreta in Griekenland. Van west Europa naar het uiterste zuiden van Europa. Het is altijd weer een heel avontuur om zo in een dag tijd, zo'n omschakeling te maken. Dagen er voor gepakt en alles klaargezet en enigszins slaperig staan we op in een donkere ochtend om onze auto vol te laden met twee megakoffers vol met zomerspullen, zoals badpak en bikini, snorkel en duikbril... We lijken wel gek.

Terwijl het in Nederland nog best fris, nat en winderig is gaan wij naar de zon. Als we als een dief in de nacht zachtjes de straat uit rijden, zitten we nog enigszins verdwaasd in de auto. We rijden in het pikkedonker na een veel te korte nacht van Breda naar Eindhoven alwaar ons avontuur gaat beginnen. Het is rustig op de snelweg. Ik mijmer over eerdere Griekenland reizen.

Enkele jaren geleden waren we al eens op Kreta geweest en verbleven in Agios Nicolaos aan de oostkant van het mooie en het meest zuidelijkst gelegen eiland van Griekenland. Toen hadden we in juni al een eerste hittegolf te pakken en kwamen de temperaturen niet onder de 30 graden. Bloedjeheet dus en dan doe je niet zoveel meer. Zonde eigenlijk maar meer als Knossos en een paar plaatselijke dorpjes hadden we niet gezien. Daarom wilden we nog een keer terug. Dit keer meer naar het westelijk deel van het eiland. Vandaar een reis naar Rhetymnon geboekt want van daaruit kan je zo'n beetje het midden en westen gaan verkennen.

Eind april, begin mei zal het qua temperatuur beter te doen zijn.. en dat was ook zo. Variërend van 22 tot 27 graden was het heerlijk weer om van alles te onderzoeken en te ontdekken.

Ons vliegtuig staat al klaar als we aankomen. We zijn waarschijnlijk de eerste vlucht vandaag van een rondje of twee Eindhoven/Heraklion. We vertrokken vlot vanaf Eindhoven om tien voor half acht in de ochtend en na een voorspoedige vlucht met enige turbulentie boven zuid Duitsland kwamen we al gauw aan in Heraklion. Onderweg zagen we de besneeuwde bergen van Oostenrijk en het Griekse vaste land. Het was mooi helder weer vanaf Oostenrijk.

Na een prachtige busreis vanaf Heraklion van zo'n anderhalf uur arriveerden we in Rhetymnon en werden we afgezet bij Jason Appartementen. Ons driekamer appartement was luxieus voor Griekse begrippen en heerlijk ruim.

We pakken onze spullen uit en de kinderen springen meteen daarna in het zwembad. Het water is volgens mij steenkoud maar dat kan hun niet schelen. Ze zijn op vakantie en daar hoort een zwembad bij.

's Avonds eten we in de Venetiaanse haven van Rhetymnon, wat een luxe.. wat een wereld leven we toch in. Dat dit zo maar kan...